Decyzja, z którą zwlekałem 7 lat #wilczyspokój #3
Lepiej późno niż wcale.
W marcu 2020, po latach niepewności i wymówek, rozpocząłem kurs prawa jazdy kategorii B.
Czy była to dobra decyzja?
Tak.
Dlaczego tak długo zwlekałem z jej podjęciem?
W sumie sam nie wiem. Moi znajomi w większości mieli ten temat za sobą jeszcze przed maturą. Ja miałem jakieś wewnętrzne opory i, dopiero 7 lat później, po raz pierwszy usiadłem za kierownicą Toyoty Yaris.
Wybrałem formę nauki zdalnej (teoria), by później móc skupić się wyłącznie na jazdach.
Dlaczego akurat w ten sposób?
Ponieważ bez żadnych przygotowań znałem 85% poprawnych odpowiedzi.
Jak to możliwe?
Przez wiele lat podróżowałem z moim Tatą oraz Dziadkiem na siedzeniu pasażera
i dosłownie chłonąłem ich wiedzę na temat poruszania się tym środkiem transportu. Ponadto mogłem podglądać ich technikę jazdy, dzięki czemu było mi łatwiej niż przeciętnemu początkującemu kandydatowi na kierowcę.
Nauka poszła całkiem sprawnie. Trafiłem na świetnych instruktorów (łącznie było ich 6). Każdy z nich zwracał mi uwagę na inne detale, dzięki czemu byłem dobrze przygotowany nie tylko do egzaminu, ale także do normalnego funkcjonowania na drodze po otrzymaniu dokumentu.
Teoria za pierwszym.
Praktyka za pierwszym.
Czy było łatwo?
No tak średnio bym powiedział
Stres było spory, jednak w październiku 2020 opuszczałem Dąbrowę Górniczą z misją zakończoną sukcesem.
Dzięki posiadaniu prawa jazdy zdobyłem m.in.:
Dużo więcej pewności siebie,
Dodatkową umiejętność, na którą patrzą potencjalni pracodawcy,
Poczucie niezależności.
Obecnie poruszam się samochodem minimum kilka razy w tygodniu i nie wyobrażam sobie bez niego codziennego funkcjonowania.
Według ocen moich pasażerów, za kierownicą radzę sobie bardzo dobrze, co niezmiernie mnie cieszy.
Co z tym zrobić?
Jeśli macie taką możliwość - zróbcie to. Pamiętajcie tylko, że nie wszyscy mają predyspozycje do jeżdżenia autem.
Jeśli sami lub ktoś z Waszego otoczenia to zauważy, należy zastanowić się czy lepszym rozwiązaniem nie będzie odpuszczenie tego tematu.
Moim zdaniem jazda jakimkolwiek środkiem transportu ma oczywiście podłoże praktyczne, czyli przemieszczanie się z punktu A do punktu B, jednak równie ważna jest sama radość z jazdy i poczucie swobody w manewrowaniu maszyną.